Φόβοι με νύχια ακονισμένα
Γέμισαν τις τσέπες μου
Φθαρμένο το πανωφόρι
Παλιό όσο κι η φτώχεια
Με τη γυαλάδα της απόγνωσης
κρατιούνται οι ξηλωμένες του ραφές
Γέμισαν τις τσέπες μου οι φόβοι
οι πανάρχαιοι
Βαρίδια που με κρατούν σκυμμένη
Ένα με το χώμα γίνομαι
κουλουριασμένη σε στάση εμβρύου
Αναζητώ την επιστροφή στη μήτρα
που με γέννησε
Με νίκησαν οι φόβοι της απώλειας
αγαπημένων
Μη γεννηθώ επιλέγω

23/7/2018

SHE EXISTS

There is an invisible history
Hipparchia, the wife of the Crates of Thebes
Life without property, without conventions
Naked bodies in the squares
Disturbing as the truth itself
In the squares mobs are lynching
Hypatia of Alexandria
Peeling off her flesh and skin with sharp shells
Sinestus,
You can not question your beliefs
I have to.
Conical sections, neoplatonic books
Vanishing in flames
Rosa Parks refuses to get up on the bus
For a White man
There is a violent history
Life and death in Sorghaghtan’s hands
Great Emirs and Mongolian troops
They were not allowed to step out of the line
Which she set out.
Ahhotep, empress of all lands
She guarded the soldiers, returned the deserters,
Transformed the prisoners
Zoe with the poison
Lucrezia Borgia, more poison
Magic, revenge and meaningless fights
The latest archaeological discoveries
The bones of a mighty Viking warrioress
Age: 30 years, Height: 170 cm
There is an unwritten history
Saartie Baarkman, Venus Hotentotkin
An exotic behind exposed
In the cage, in London
Black skin, myths of savages
Woman cunt
All possibilities vanish
All she could have been
Before they pushed her into the cage
There were human gardens
In Brussels in 1958
Nineteen fifty-eight!
Like a monkey, a child tries
To get milk from a skinny tit.
The elite observes
The ticket is cheap.
There is Nadia Anjuman
Verses alienated by the hands of a husband
Professor of Literature
Without any penalty and judgment.
There is my courage
To live as if I did not know anything
To shake hands with people as if
Any human never harmed another.

ΕΚΕΙΝΗ ΥΠΑΡΧΕΙ

Υπάρχει μια αόρατη ιστορία
Η Ιππαρχία, σύζυγος του Κράτη του Θηβαίου
Ζωή χωρίς περιουσία, χωρίς συμβάσεις
Γυμνά κορμιά στις πλατείες
Ενοχλητικά όπως η αλήθεια
Στις πλατείες ο όχλος λιντσάρει
Την Υπατία από την Αλεξάνδρεια
Γδαίρνοντας τη σάρκα και το δέρμα της με αιχμηρά κοχύλια.
Σίνεστε,
Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τις πεποιθήσεις σου
Εγώ πρέπει να το κάνω.
Κωνικές τομές, νεοπλατωνικά βιβλία
Χάνονται στις φλόγες
Η Ρόζα Παρκς αρνείται να σηκωθεί στο λεωφορείο
Για έναν λευκό
Υπάρχει βίαιη ιστορία
Ζωή και θάνατος στα χέρια της Σοργκακτάν
Μεγάλοι Εμίρηδες και μογγολικά στρατεύματα
Δεν επιτρεπόταν να φύγουν από τη γραμμή
Που εκείνη όριζε.
Η Αχοτέπ, βασίλισσα όλων των εδαφών
Αστυνόμευε τους στρατιώτες, γύριζε πίσω τους λιποτάκτες
Μεταμόρφωνε τους αιχμαλώτους
Η Ζωή* με το δηλητήριο
Η Λουκρητία Βοργία, περισσότερο δηλητήριο
Μαγεία, εκδίκηση και ανούσιες μάχες
Οι πιο πρόσφατες αρχαιολογικές αποκαλύψεις
Τα οστά μιας τρομερής πολεμίστριας των Βίκινγκ
Ηλικία: 30 ετών, Ύψος: 170 εκ.
Υπάρχει άγραφη ιστορία
Σάρα Μπάρτμαν, Βένους Χότεντοτ,
Εξωτικά οπίσθια εκτεθειμένα
Σε κλουβί, στο Λονδίνο
Μαύρο δέρμα, μύθοι περί αγρίων
Καριόλα
Όλες οι πιθανότητες εξαφανίζονται
Όλα όσα θα μπορούσε να είχε γίνει
Προτού τη χώσουν στο κλουβί
Υπήρχαν ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους
Στις Βρυξέλλες το 1958
Χίλια εννιακόσια πενήντα οκτώ!
Σα να ’ταν μαϊμού, ένα παιδί προσπαθεί
Να πιει γάλα από ένα αποστεωμένο βυζί.
Η άρχουσα τάξει παρατηρεί
Το εισιτήριο είναι φτηνό.
Υπάρχει η Νάντια Άνζουμαν
Στίχοι αποξενωμένοι από τα χέρια ενός συζύγου
Καθηγητή Λογοτεχνίας
Χωρίς καμιά ποινή και δίκη.
Υπάρχει το κουράγιο μου
Να ζω σαν να μην ξέρω τίποτα
Να δίνω το χέρι μου σε ανθρώπους σαν
Κανένας άνθρωπος να μην έχει κάνει ποτέ κακό σε κανέναν.

***

LETTER FROM SYRIA

My friend,
One complately plain morning
While drinking tea and carelessly reading the newspaper
The dogs of war knocked on my door

From that moment on there are no newspapers
No bread, no tea on my desk anymore
The laughtter of my children is gone

Now
In the middle of the chaos we are constantly trying to find
New survival tactics

Here-
Death steadily increase
There –
Heartless politicians
And academics bury their heads in the sand.

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ

Φίλε μου,
Ένα εντελώς κοινό πρωινό
Ενώ έπινα τσάι και διάβαζα αμέριμνος εφημερίδα
Τα σκυλιά του πολέμου χτύπησαν την πόρτα μου

Από εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχουν πια εφημερίδες
Ψωμί, τσάι στο τραπέζι μου
Το γέλιο των παιδιών μου χάθηκε

Τώρα
Στη μέση του χάους προσπαθούμε συνέχεια να βρούμε
Νέες τακτικές επιβίωσης

Εδώ-
Ο θάνατος συνεχώς αυξάνεται
Εκεί-
Άσπλαχνοι πολιτικοί
Και ακαδημαϊκοί κρύβουν τα κεφάλια στην άμμο.

#Η Ενέζα Μαχμίτς (Enesa Mahmić, 1989) εμπνέεται από τα ταξίδια και είναι μέλος του Κέντρου PEN της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, τουρκικά, σλοβενικά, αλβανικά και ουγγρικά, και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, όπως: Social Justice and Intersectional Feminism, University of Victoria(Καναδάς), I am strenght(ΗΠΑ), αντιπολεμική και ειρηνευτική ανθολογία IFLAC (Ισραήλ), QUEEN Global voices of 21th century female Poets (Ινδία), Writing Politics and Knowledge Production (Ιρλανδία/Ζιμπάμπουε), Διαχύστε ποίηση, όχι φόβο(Σλοβενία), Ποιητές από ξύλο (Κροατία), Le Voci della poesia; Imagine &Poesia (Ιταλία), World for peace, World Institute for Peace (Νιγηρία) κ.α. Έχει επίσης λάβει διεθνή βραβεία: χρυσό μετάλλιο Neigbour of your shore 2017καλύτερης ποίησης για τους μετανάστες, Ratković’s Evenings of Poetry 2016,και Aladin Lukač Award 2016 καλύτερης πρώτης ποιητικής συλλογής.

*Μετάφραση: Χριστίνα Λιναρδάκη
**Αναδημοσίευση από το http://stigmalogou.blogspot.com/2019/03/blog-post_13.html

ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

μνήμη Αρη Αλεξάνδρου