Their horses are black.
Their horseshoes are black.
On their cloaks shine stains
of ink and wax.
They have skulls of lead
and cannot cry.
With their black leather souls
they ride down the road.
Hunchbacked, nocturnal,
where they stir they command
dark rubber silence
and fears of fine sand.
Tα άλογά τους είναι μαύρα.
Τα πέταλά τους είναι μαύρα.
Στους χιτώνες τους λάμπουν λεκέδες
μελάνης και κεριού
Έχουν μολυβδένια κρανία
και δεν μπορούν να κλάψουν.
Με τις μαύρες δερμάτινες ψυχές τους
παρελαύνουν κάτω στο δρόμο.
Καμπούρηδες, νυχτωμένοι,
όπου υποκινούν, διατάζουν,
σκοτεινή λαστιχένια σιωπή
και οι φόβοι της λεπτής άμμου.
*Απόδοση: Δημήτρης Τρωαδίτης.
Advertisements
