Αλήτις Τσαλαχούρη, Αδίστακτη 

Max Beckmann, Bird’s Hell (1938)

Αδίστακτη -Έξω απ’ το στριπτιζάδικο-Άγριο χάραµα-Moυ λέει πως είναι Αδίστακτη-Πως
όλα είναι χαµένα-Και δεν έχει να χάσει τίποτε-Πως η πατρίδα της σωριάστηκε στο
Παραπέτασµα-Πως σαν το εµπόρευµα την ξεπουλήσανε Άνθρωποι-Τέρατα-Αλλά αυτό το
χάραµα-Δεν µπορεί να ζήσει χωρίς εµένα-Θέλει να πάει στη θάλασσα-Να πάρει απ’ τον
κόσµο-Αέρα
-Στη διαδροµή µε το ταξί-Μιλάµε ελάχιστα-Πίνουµε απ’ την ίδια µπίρα-Κοιτάµε
τη Μητρόπολη των Θαυµάτων και της Απελπισίας-Να ξηµερώνει στα κτίρια-Στην παραλία
τρέχει σαν το παιδί-Ανάκατα-Λούζεται µε το νερό-Χορεύει µε το φουστάνι της σαν ιέρεια-
Δεν είναι πια Αδίστακτη-Η πατρίδα της δεν σωριάζεται στο Παραπέτασµα-Δεν την
ξεπουλάνε σαν το εµπόρευµα Άνθρωποι- Τέρατα-Μπορεί να ζήσει χωρίς εµένα-Για ένα
χάραµα-Στη θάλασσα-Που ζήτησε να πάρει από τον κόσµο-Αέρα


*Από την συλλογή “Σάκος του µποξ”, Εκδόσεις Οδός Πανός, 2025.

One response to “Αλήτις Τσαλαχούρη, Αδίστακτη 

  1. Ρομαντισμος! εντονο συναισθηματικο πεταγμα που δεν αφηνει ασυγκινητη την κριτικη συνειδηση, για ενα οικουμενικο χαραμα – χαραγμα ελευθεριας ( αρμονιας, πληροτητος ), στο οποιο το φυσικο περιβαλλον τα μεγιστα συμβαλλει.

Leave a comment