Αλεξία Βίκτωρος, Δύο ποιήματα

ΑΛΛΑΖΩ

Ταυτίζομαι με το ταξίδι ενός περαστικού
ταυτίζομαι με ένα φυσιολογικό αδιέξοδο
που με συνεπαίρνει.
Αλλάζω.

*

ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΤΑΤΕ

Μην κατακτάτε ψυχές.
Τόσο σκληρές
αόρατα φθείρονται.

Η πίστη του ανθρώπου
δεν κρατάει ποτέ
τη μετάθεση του εαυτού της αιώνια- μέχρι το τέλος.

Είναι η εργασία
είναι ο μόχθος εκείνων που εξαντλήθηκαν
και συμβιβάστηκαν μες στις επισκέψεις του πόνου
καμία πίστη.
Οι υπόλοιποι έγειραν
έχοντας το πολλαπλάσιο μέγεθος από αυτό των παιχνιδιών τους
και φυσικά
έχοντας συμβιβαστεί παρόμοια με τους πρώτους.

Μην κατακτάτε ψυχές. Μια τέτοιου είδους ηδονή
ματαιώνει την επιστροφή
και την ανιαρή θλίψη.

*Στη φωτογραφία της ανάρτησης Joan Miro, La Porte (1931).

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s