ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

Μα δεν μπορεί κάποτε θα τελειώσουν τα τσιγάρα
Χρήστος Τουμανίδης

πίσω από το “τικ-τακ” του ρολογιού
η γυναίκα γυμνή κρύβεται

ηδονικά
χαϊδεύει ένα τσιγάρο απαγορευμένο τύπου El Envol
και στα χείλη φέρνει τ’ ακροδάχτυλά της

δεν σκοπεύει να το ανάψει
δεν καίγεται
φλόγα το άδειό της κρεβάτι – η σκιά της
αντιπαροχή στον χρόνο

*

ΟΙΝΟ-ΠΝΕΥΜΑ

Το βλέμμα αρπάζεται από μια λεπτομέρεια
κι έρχονται οι μυρωδιές
για να πληρωθεί η έκσταση
Γιώργος Γιαννόπουλος

κρασί χύσε στα ποτήρια άγιο κρασί της αληθείας
όλοι μαζί να πιούμε
μήπως και τα λόγια μαλακώσουν
και ΄ρθούν απ΄ το Βασίλειο των Επτά Ουρανών
τα περιστέρια
να πιούν και αυτά να ξεδιψάσουν
κι όλος ο κόσμος να μεθύσει να χαρεί
και να χορέψει
όπως ο Μεβλανά Τζελαλεντήν Ρουμή
αυτός ο Εξαίσιος Ρωμηός πάντα διδάσκει

*Από το βιβλίο “Αλ-αγωνία”, εκδ. Δυτικές Ινδίες, Αθήνα 2007.