Στείλε μου την άνοιξη
με περιστέρι ιλαρό.

Αμετροέπεια λαξευμένης καρδιάς
στον πυρετό παραστρατημένης αύρας.

Αφηρημένη σκιαμαχία.

Αραχνιασμένο τέρας σε πολεμίστρα,
σφυρίζει με σάπιο κοχύλι.

Κόμποι φυκιών
σε ψωριασμένο κεφάλι
κι ένας μυστικός λυγμός
στον πυρήνα της χολής,
γίνονται ταγή του χτικιού.

Πες μου ένα παραμύθι.

Αφουγκράσου το ντελίριο.

Κρύψου μέσα στους σπονδύλους.
Στρίψε το ελατήριο στο μηδέν.

Η ζάλη χρονομετρά
τα ορφανά κύτταρα.

Διαταγή και τελεσίγραφο
στην αστραπή του ονείρου.

Μες στο κελί του μυαλού
Σάπισε η απόδραση.

*Περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Αντιστίκσεις – Ανθολογία Ποιημάτων”, (Υπερρεαλιστική Ομάδα Θεσσαλονίκης) εκδ. Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2018.