Ήταν σκλάβος ταλαιπωρημένος και μαύρος σαν τη νύχτα
Στο πρόσωπό του ξεφλούδιζε ένα κομμάτι Αφρικής
Το βράδυ το πεπρωμένο του δενόταν με αλυσίδα
Εκείνος βάθαινε στο χρώμα που ανέδιδε το γιασεμί
Προσάραξε τη νύκτα μ’ ένα πλεούμενο γεμάτο αμαρτία
Τα άστρα ασήμιζαν σαν παραμορφωμένες σφαίρες
Ο αφέντης στα καλαμποκοχώραφα τον μαχαίρωνε ραβδιές
Μαστίγια στις πλάτες και τανάλια για τις λέξεις οίκτου.
Συνέθλιβαν το μυαλό σαν κέλυφος αυγού από κότσυφα.
Ναι, ήταν σκλάβος μαύρος σαν τη νύχτα. Να καταλάβει, δε μπορούσε,
ο επιστάτης της φυτείας με το τακτοποιημένο αραποσίτι
Πως η νύχτα πλήθαινε με δούλους στο πνιγμένο ποτάμι.
Θα ερχόταν ένα βράδυ που οι ουρανοί θα επαναστατούσαν άγρια
Δισεκατομμύρια έτη φωτός θα φωτοβολούσαν σε άναρχες ριπές
Τα άστρα επιτίθεντο σχηματίζοντας μυριάδες ασημένιες ακρίδες.
Θα έτρωγαν το γλυκό αραποσίτι απ’το χέρι του σκοτωμένου σκλάβου…
Ξεφεύγουμε ακόμα και όταν όλα γύρω μας έχουν γίνει χάλια

*Νατ Τέρνερ επικεφαλής της μεγαλύτερης εξέγερσης σκλάβων στη Βιρτζίνια το 1831. Το όνομά του δόθηκε από τον αφέντη του και το επώνυμο ήταν πάλι αυτό του αφέντη του: Ο σκλάβος Νατ του εφέντη Τέρνερ.