Κυλήστε τ΄ουρανού ποτάμια στα μαύρα πέταλά μας.
Έχουν γεμίσει οι ίσκιοι τη γη που μας αντέχει.
Τους δρόμους μας ανοίξτε στα φορτωμένα των
αστεριών σας κάρρα.

Φωτίστε μας, συνοδέψτε μας με τις φάλαγγές σας,
με τις αργυρές σας λεγεώνες, στην οδό της
θνητότητας
που την περπατάμε στης νυχτός το κέντρο.
Έτσι μιλάει ο κήπος στο χείλος της παλίρροιας.
Το δε ψυχρό των αγίων σας κιόνων μέταλλο,

ώ μίσχοι, έχει ήδη δονηθεί. Ιδού η νύχτα που
προσφέρει
το συμπάντειο των κεράτινων πυλών της κλειδί
στων απελευθερωμένων ψυχών τις εκπορεύσεις

*Περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Τα μάτια σου δυό πυροβολισμοί στα τυφλά – Αναγνωστικό υπερρεαλιστικών ποιημάτων”, Εκδόσεις Ρώμη, 2019. Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.