10 Poems by Ion Deaconescu

Manolis

ΣΑΝ ΑΣΤΕΡΙ ΗΡΘΕΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Ήρθες από πολύ μακριά

άσε με να φωνάξω τον αγέρα

να ευλογίσει την ελπίδα σου

τον ουρανό να επικαλεστώ

τα γαλανά σου μάτια να φυλάξει

που μόλις ξύπνησαν από

τα βέλη του Αυγερινού.

Μου λες πως κάτι αγνό

υπάρχει και θα παραμείνει

που θα εμπιστευτούμε

όχι μεταμέλεια ή κάποιο ψέμα

κινήσεις που θα εμπνέουν

σιγουριά, αναμένοντας για τη ζωή

που σαν το ουράνιο τόξο

απ’ του Θεού το μέτωπο

στα στήθεια ανθρώπων θα κρυφτεί.

Φοβάμαι πως απ’ όλα αυτά

μόνο ένα δάκρυ θα κυλήσει

σαν κι εσένα που ήρθες από πολύ

μακριά σαν ένα αστέρι από ψηλά.

LIKE A WATCHFUL STAR

You came from far away

allow me to invoke the wind

to enrich your hope

and to beg the sky to protect

your blue eyes awaken by the arrows

of the morning.

You tell me there is something

pure that must remain

as area…

View original post 1,711 more words

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s