ΞΟΒΕΡΓΑ

Παιδί του αγρού,
της πόλης,
του γιαλού.
Εσύ, που λίγο πριν φύγεις
πήρες το βιός του γέροντα
και μυστικά της γερόντισσας ήπιες το φιλί.
Κάτω από ξένους ουρανούς
πριν βυθιστείς στην εγκόσμια λήθη,
κοίτα καλά το βιός τους.
Ένα χλωρό χαλί από χλωμά κυκλάμινα.

ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ

Ο αφορισμός πάντα ενθουσίαζε τους γραφιάδες
γι’ αυτό και εγώ περιμένω,
προσμένω να σ’ αγαπήσω
όταν του έρωτα η δύναμη μετριαστεί.
Όσο ακόμα είμαι νέος,
o παραλογισμός αυτοσχεδιάζει
και ενώ το μήνυμα ήταν πάντα
βλαστάρι έξω από μνήμα
ολόγιομο σπαθί,
τετράφυλλη μαργαρίτα η προσέγγιση

η ανθρωπιά
η υπέρβαση
η σκοτωμένη ηθική
η εποχή μου

Α! η εποχή μου
να λούζεται στο τίποτα
έξω από ανάγκη ευτυχισμένη
η αγάπη,
το καλύτερο απ’ όλα θέμα
εκμετάλλευσης
τέχνης,
γραφής
και λίγο παρακάτω
στο νεκρωμένο σώμα της μαγείας
δέντρο μοναχό και μαραμένο -εσύ-

*Τα ποιήματα και η φωτογραφία της ανάρτησης αναδημοσιεύονται από εδώ: https://exitirion.wordpress.com/2021/10/20/lukia-plyta-5-poiimata/?fbclid=IwAR1_hlWE828EPKSunFW81INssulw62PQf-UhsoWTLkd-6Yvirl2jOwu9GkM