Ευριπίδης Δρατσέλος, Η αδικία

Υπάρχει κάτι
που μοιάζει με πηγή,
σαν άλυκο, βαθύ,
σκούρο πολύ, ποτάμι,
που δε το μπορείς
μέσα ΄κει να ξεπλυθείς,
να κάνεις ευχή
και να του ρίξεις κέρμα.
Ή να το προσπεράσεις…”
Λένε πως είναι
σα μια ανοιχτή πληγή,
που τρέχει, νύχτα,
νύχτα πίσσα, κατράμι,
και δε το μπορείς
από αυτή να γιατρευτείς,
με μια ραφή
και μπάλωμα στο δέρμα.
Ή να την ξεγελάσεις…”

Θέλει να φτύσεις αίμα.

*Από τη συλλογή “το 18”, Εκδόσεις Κύμα, 2018.

Leave a comment