Φάνης Παπαγεωργίου, Τρία ποιήματα

ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΗ ΩΡΑ

Η ήττα που πιστέψαμε
ότι δεν είναι δική μας
μεγαλύτερη καθώς ήταν
και από τον ίσκιο της
μικρότεροι καθώς ήμασταν
και από το άθροισμά μας
μας βρήκε στον χάρτη

όπως το σύννεφο εκείνο
που ρίχνοντας τα αντίβαρα
στάθηκε από πάνω μας
και άνοιξε στα δύο

ΠΟΙΑ ΓΕΝΙΑ;

Η καύτρα στο στόμα της
το αστέρι του Δαυίδ
έδειχνε κατακείθε
τον Θεό να παίζει στα ζάρια
τον σκύλο του
και τον άνθρωπο
γονατιστό καθώς
έχανε την πίστη του
στον εαυτό του

Φως φανάρι
πως παγιδεύτηκε κι εκείνος
όπως η αράχνη λεία
και ο παλλόμενος ιστός της

Είχε ορέξεις
ο αέρας
Ήθελε να ξεριζώσει
τον όλεθρο

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΟΡΑΣΗ

Δεν κλειδώνουν το μέλλον
ούτε γράφουν ιστορία
ανάβουν με καντήλι ή κερί

Μόνο στα νεκροταφεία
τις έβλεπε
ανάλογα με τον καιρό
όταν μαύρες ή άσπρες
του έκαιγαν τη σάρκα

Είχε περπατήσει
σε όλες τις ενδείξεις.

*Από τη συλλογή “Διώρυγα μεταξύ νεφών”, Εκδόσεις Θράκα, Φεβρουάριος 2018.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s