And when the harp strings,
made from severed vocal chords,
sound through the auditorium
the silencing of the ages breaks.

A woman stands up from the audience
holding a sign, with the words:
“This is my voice. I want it back.”

The startled concert guests whisper:
“Is that not the roma woman
who used to sing outside the train station?”

She walks up on the stage,
pushes the harpist away,
and tries to play the strings of her own voice.

The audience burst into laughter
for she never learned to play the harp.

And with tears rolling down her cheeks
she carries the harp away on her back
like a cross.

In her absence,
the flutes of the orchestra
remember birds
that used to sing in them
when they were still branches

And lost in remembrance
the flutes go out of tune.
For they have gone off to sing their old song.

Outside the auditorium
the woman hears the flutes
sounding like birds.

It gives her hope.

And she promises herself
to practice very hard
until the chords become a part of her again.

Ανακτώντας μια φωνή

Και όταν η άρπα χτυπά,
φτιαγμένη από κομμένες φωνητικές χορδές,
ακούγεται μέσα από το αμφιθέατρο
η σιωπή κάθε ηλικίας να σπάει.

Μια γυναίκα σηκώνεται από το κοινό
κρατώντας μια πινακίδα, με τις λέξεις:
«Αυτή είναι η φωνή μου. Τη θέλω πίσω. “

Οι τρομαγμένοι επισκέπτες της συναυλίας ψιθυρίζουν:
«Δεν είναι αυτή η γυναίκα της Ρώμης
που τραγουδούσε έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό; “

Περνάει πάνω στη σκηνή,
σπρώχνει τον αρπιστή μακριά,
και προσπαθεί να παίξει τις χορδές της δικής της φωνής.

Το κοινό γέλασε γιατί ποτέ δεν έμαθε να παίζει άρπα.

Και με δάκρυα που κυλούσαν στα μάγουλά της
μεταφέρει την άρπα στην πλάτη της σαν σταυρό.

Στην απουσία της,
τα φλάουτα της ορχήστρας θυμηθήκανε τα πουλιά
που συνήθιζαν να τραγουδούν όταν ήταν ακόμη στα κλαδιά.

Και χάθηκε στη μνήμη
τα φλάουτα βγήκανε συντονισμένα.
Ξεκίνησαν για να τραγουδήσουν το παλιό τους τραγούδι.

Έξω από το αμφιθέατρο
η γυναίκα ακούει τα φλάουτα
που ακούγονται σαν πουλιά.

Της δίνει ελπίδα.

Και υπόσχεται στον εαυτό της
να εξασκηθεί πολύ σκληρά
έως ότου οι χορδές να γίνουν μέρος της ξανά.

*Μετάφραση στα ελληνικά: Ανδριάνα Μπιρμπίλη / Translated in Greek by Adriana Birbili.