Έρχεται και ’κείνη η στιγμή που ο άνθρωπος
σκοντάφτει σε μια αλήθεια κι ένα δίλημμα!

~

Ό,τι έχεις ανάγκη, αυτό ακούς
και ό,τι φοβάσαι, αυτό έρχεται!

~

Όταν έρχεται η ώρα που δεν έχεις τι να πεις
ξέρεις πως οι αλλαγές στη ζωή σου
είναι πολύ κοντά!

~

Τι είναι ο άνθρωπος μωρέ να τον πονάς
και με μια γόμα να απαιτείς να σβήσεις τα δάκρυα;

~

Οι άνθρωποι κατάντησαν
εφεδρικά κλειδιά!

~

Τα όνειρά μας αστέρια, που καθώς πέφτουν, εκρήγνυνται και σβήνουν…
Είχα ξεχάσει πόσο πονάνε τα όνειρα.

~

Το κλειδί της ευτυχίας το κρατάς στο χέρι σου,
αρκεί να θυμηθείς να κοιτάξεις στην παλάμη σου.

~

Σκοντάψαμε στο όνειρο,
στηριχθήκαμε στ’ ανείπωτο
κι ελπίζουμε στο άπιαστο της φαντασίας μας.

~

Κι όταν αυτός ο ήλιος δύσει,
να έχεις αφήσει πίσω σου μία σκέψη,
μία πράξη κι ένα χάδι…

---

[αποσπάσματα από την συλλογή Μονοπάτια Ψυχής
της Αφροδίτης Μαργαρίτη και…