πρωτοχρονιάς πυροτεχνήματα
ακούς πόσο απόκρημνα
ρέουμε
από στιγμή σε στιγμή;

τόσο σφιχτά αγκαλιάστηκαν
που διαπέρασαν ο ένας τον άλλο
από εδώ σου μιλώ τώρα
είμαι ο κόμπος
των ανθρώπων μου

το σπίτι είναι μια λευκή σημαδούρα μες στη θάλασσα
στο σπίτι φτάνεις μόνο κολυμβητής ή καΐκι
πιάνεσαι απ’
το σπίτι
ξαποσταίνεις
αν αφεθείς βουλιάζει
γύρω από το σπίτι έχει μόνο νερό
αυτό δε σε πειράζει
το σπίτι σε έκανε κολυμβητή
δεν έχει δρόμο για το σπίτι
το χάνεις από παντού
το σπίτι έχει ρίζες
ένα τσουβάλι άμμο κι ένα σχοινί
σαν ανάποδο μπαλόνι
χτίζεται η οικογένεια
το σπίτι είναι μια λευκή σημαδούρα μες στη θάλασσα
όταν φτάσεις καταλαβαίνεις
πως είναι μια γριά σειρήνα με άσπρο πλαστικό κύπελλο

ματόχαντρο

στη μικρούλα μας
ας στάξει
άσπρο φως
και στον κόσμο
η μικρούλα μας

όταν ακουμπώ τα παγωμένα σου πόδια
ξέρω
κάπου εκεί στο βόρειο πόλο
υπάρχει ένας εσκιμώος
που έχει πάντοτε
πόδια ζεστά
στον καταυλισμό
τον έχουν για μάγο

«Τρεις μέρες κι ένα τρίτο», Εκδόσεις Θράκα, Νοέμβριος 2016.