Πόπη Αρωνιάδα, Δύο ποιήματα

Artwork: Maurice Sapiro

Επιστροφή στη ζωή

Άκουσμα άρπας περίτεχνο και μαγικό.

Γοργόνας έμβρυο πετιέται από τα σπλάχνα της.

Αίμα, το κόκκινο κρασί που δεν μεθάει, ποτάμι.

Παλμός της θάλασσας στα στήθη.

Πύρινη λάβα χαϊδεύει τις φλέβες.

Φαντάσματα του μυαλού πετούν τριγύρω.

Η ανάσα σκοντάφτει στο ρυθμό της.

Μια χαραμάδα φως, μα καταχνιά!

Πικρό το στόμα, γεμάτο δάκρυα.

Υπόκουφες κραυγές ακούγονται τριγύρω.

Ξυπνάει, συνέρχεται, ξυπνάει!

***

Νυχτερινή μυσταγωγία

Θεσπέσια μυρωδιά η υγρή ανάσα του δάσους.

Άκουσμα, η απέραντη ορχήστρα των τριζονιών.

Παράσταση του δράκου που βρυχάται, δίνουν

οι κορυφές των δέντρων στον ορίζοντα.

Η γλώσσα του, στραμμένη στη μεγάλη άρκτο,

λες και θα την ακουμπήσει.

Από κάτω χορεύουν μπαλαρίνες και πολεμιστές.

Αλυχτίσματα σκυλιών!

Νυχτερίδες σκίζουν το φως του φεγγαριού.

Ξαφνικά ένα αστέρι πέφτει!

Όλα κάνουν πίσω με μια σύσπαση από δέος!

Ο δράκος, ξερνάει φωτιές για αντιπερισπασμό.

Η ώρα περνάει, ο φωτισμός του μεγάλου

σκηνοθέτη αλλάζει.

Σε λίγο, θα προβάλουν όλα γυμνά!.-

*Διάκριση στους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών 2013, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.

**Από τη συλλογή “Μυσταγωγία”, εκδ. Ποιήματα των Φίλων, Νοέμβριος 2013.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s