Αυτή η άνοιξη

Αυτή η άνοιξη θα μας ξεκάνει
Μυρίζουν θάνατο
τα εποχικά άνθη

Στην Πάρο
αναζητάω το αντίδοτο
Στην Αμοργό
ξεθάβω νεκρούς πιλότους

Η άνοιξη
βασανίζει τους καλικάντζαρους
Βιάζει την Περσεφόνη
Επιτίθεται στα λευκά αιμοσφαίρια

Ενεργοποιώ τον συναγερμό
κάθε βράδυ
Παρεμπιπτόντως,
μου τηλεφώνησε
ο Λαέρτης

***

Ιπτάμενες καρέκλες

Είχε γίνει συμφωνία
της γιαγιάς μας με την αδελφή μου
Όταν θα έφευγε, σε περίπτωση
που υπήρχε άλλη ζωή εκεί έξω
θα επέστρεφε και σαν σήμα
θα σήκωνε μια καρέκλα
από την κουζίνα

Η γιαγιά πέθανε

Έκτοτε αλλάξαμε πολλές κουζίνες
τραπέζια και καρέκλες
καμιά όμως, ποτέ
δε σηκώθηκε

***

Τα μη (+τα) δεν

Ο ήλιος καίει το τοπίο
Χωρίς την ασπίδα των δέντρων
Το λιώνει

Η κυρία-πουλί κοιτά
Μέσα απ’ τα γυαλιά
του πιλότου της Φόρμουλα 1

Τα σκυλιά ξεσκίζουν τους μουσαμάδες
Καταργούν τις δεύτερες σκέψεις
Πυρπολούν τα καταφύγια

Οι προλήψεις εγκαθίστανται σταδιακά
Όπως οι εμμονές
Τα αυτοάνοσα νοσήματα
Οι εξαρτήσεις

Όπως έφτασε σιγά σιγά-
Η Μεσοποταμία στην Καστοριά

*Από τη συλλογή “Οδηγίες χρήσης ιπτάμενης ραπτομηχανής”, Εκδόσεις Οδός Πανός, Φεβρουάριος 2020.