Εξάγγελος

οι σκύλοι έγιναν άνθρωποι
καημένε σκύλε
κιτρίνισες

ο Μπρεχτ μάς είχε προειδοποιήσει
τρεις τουφεκιές στον αέρα

το στόμα ανοιχτό κοιμάται

***

Το δόντι που δακρύζει

από τότε
που έκλεισαν οι πόρτες
μιλάω μόνη
και μου απαντούν χιλιάδες
νοσηρά κλαδιά
οι λέξεις ανοιγοκλείνουν
το στόμα μου
χωρίς τη θέλησή μου
κι εγώ αναπόφευκρα
σαλιώνω το δέρμα τους
σημαδεύω κόκαλο
οι χιλιάδες παίρνουν
τη θέση τους
στο στρογγυλό γυάλινο πάρκο
κάθομαι τελευταία
το κόκαλο στη μέση
μοναδικός ήχος το δόντι που δακρύζει

***

Ξηρά τροφή

ο νους μου είναι μια αποθήκη
μαζεύει ξηρά τροφή για τις
δύσκολες νύχτες στην Νταλστρόι
αυτό το ονομάζει κίνητρο
κλείνω το φως
κρότος
ανοίγω το φως
ένα σακί φασόλια κολυμπάει στο αίμα

*Νταλστρόι: υπηρεσία υπεύθυνση για την εμπορική εκμετάλλευση των προϊόντων που παρήγαγε η καταναγκαστική εργσία (γκουλάγκ).

**Από τη συλλογή “Το δόντι που δακρύζει”, Εκδόσεις “ενύπνιο”, Αθήνα, Απρίλης 2019.