Είναι ένα καρότσι
οι ρόδες του υπόσχονται την αιώνια φυγή
ο μπροστινός τροχός τρίζει
το σπρώχνω σταθερά
βαδίζοντας στην άκρη του δρόμου
μέχρι που
ο δρόμος χάνεται
δεν υπάρχει δρόμος
δεν υπάρχει κανείς
μόνο αέρας.
*
Ξήλωνε
το φαρδύ ρούχο της στέρησης
με τις τεράστιες άδειες τσέπες.
Γυμνώθηκε τελείως.
Νήματα είναι τα σώματα, είπε,
να τα υφάνεις περιμένουν.
*
Η πέτρα που ονειρεύεται τους χαμηλούς γκρεμούς
γαντζώθηκε στην άκρη.

Πριν γκρεμιστεί
ότι πετάει ονειρεύτηκε η πέτρα
που τους χαμηλούς γκρεμούς φοβάται.
*
Ξεκλειδώνει τα υπόγεια
ξηλώνει πατώματα αυτή η νύχτα
το δάπεδο βουλιάζει
οι τοίχοι τρέμουν
οι αρμοί της σκάλας λύνονται
η στέγη υποχωρεί
τα γείσα πέφτουν.

Τρέξε! σου φώναξα,
τρέξε!
όσο είναι καιρός
προλαβαίνεις ακόμα
να σωθείς!

*
Χαράματα σε φόντο μπλε
σκουπίζει.
Το σκουπάκι της γράφει
τετράγωνους κύκλους στον αέρα
στο βυθό τα σκουπίδια
στο βυθό τα σκουπιδάκια, τραγουδάει.

Το φως τρέχει ανάμεσα
σαν τρομαγμένο ελάφι.
*
Στην παγωμένη επιφάνεια του καθρέφτη
ανύποπτη
ήσυχα πλέει προς την κοιλιά του κήτους
τροφή για ψάρια
δίχως κουπί δίχως σκαρί
ταξιδεύει.

Στην παγωμένη επιφάνεια του καθρέφτη.
*
Χιλιάδες μυρμήγκια γλιστράνε σε πάγο·
η ανεξάντλητη σιγουριά του άσπρου.
*
Το άδειο
τρύπα από σιωπή
κρεμασμένη στο σκοτάδι

πάντα
άσπρο.

*“Έρημος όπως έρωτας”, δίγλωσση έκδοση σε αγγλική μετάφραση Γιάννη Γκούμα, Εκδόσεις Μετρονόμος, Σειρά Ποιείν, Αθήνα 2015.