Vincent van Gogh, Τοπίο στη βροχή

Ηλιαχτίδα

Έλα μαζί μου ηλιαχτίδα, να ταξιδέψουμε μακριά
από αυτή την γκρίζα παγίδα. Να πετάμε μαζί, σαν δυο πουλιά
να διασχίζουν τον ουρανό μέσα απ΄τα σύννεφα.
Γελώντας ξένοιαστα να ξεπεράσουμε τα σύνορα της γης
με το διάστημα. Να αντικρίζουμε τους ωκεανούς από ψηλά
και να αγγίζουμε τις κορυφές απ΄τα ψηλότερα βουνά.
Να λιώσουμε χούφτες από χιόνι, και να ποτίσουμε με βροχή
την διψασμένη έρημο. Και όταν στις δυο Άρκτους αφήσουμε
τα όνειρα μας που ζωγραφίζαμε στο χαρτί, έπειτα θα εκτοξεύσουμε
στο άπειρο το παρελθόν κρατώντας μαζί ένα φυλαχτό που αγοράσαμε
από έναν πλανόδιο έμπορο.
Σαν υπόσχεση για το μέλλον, έναν σπόρο που θα σπείρουμε σε κάθε κρύο πλανήτη.

***

Νανούρισμα

Γλυκό μου μωρό σε φυλάνε αγγελούδια
πάνω απ΄την κούνια.
Κάθε σου δάκρυ στο σκουπίζουν γλυκά και
στο κλάμα σου πάνω μου ζεστά σε κρατώ.
Την νύχτα κοιμάσαι, και εγώ από δίπλα στέκομαι.
Καλό ύπνο να έχεις, να μην ξυπνάς και φοβάσαι.