Γαλήνη, Γαλήνη,
είσαι ένα φυτό
με κομμένα τα καλώδια
γι’ αυτό ποτέ κανείς δεν θα σε καταλάβει
κι όλοι θα σε ονομάζουν επιστροφή.
Γαλήνη, Γαλήνη
πόσο ακριβή η στυφή σου γλώσσα
με μαθαίνει τα επίπεδα
και τα χρώματα απ’ την αρχή.
Γαλήνη, τα περιστέρια γιατί δεν πετάν εδώ;
Οι μοτοσικλετιστές θα πατήσουν ποτέ το πόδι τους κάτω;
Γαλήνη, είσαι πράγματι ο γύψος που μου υποσχέθηκες.
Γαλήνη, δεν μπορώ να σου κρατήσω μυστικά.
Μονάχα εύχομαι έστω κι ένα
κομματάκι της σκιάς μου να επιβιώσει.
Ελπίζω πολλά σε αυτό τώρα που έγινα αγέρωχος.
Η καημένη η αγάπη μου
πείστηκε πως θα ‘μαι πια εγώ αυτός.