Φωτογραφία: Sotiris Lamprou

Όλο και πιο αδύναμο, γέρνει το φως του ήλιου

Το απόγευμα. Οι υπερήφανοι κι οι δυνατοιί
Έχουν αποχωρήσει.

Αυτοί που απόμειναν είναι οι ανολοκλήρωτοι,

Οι οριστικά ανθρώπινοι,

Κάτοικοι μιας φθίνουσας σφαίρας.

Η φτώχεια τους είναι μια φτώχεια

Φτώχεια φωτός,

Χλωμάδα άστρου στην άκρη κλωστής.

Λίγο-λίγο, η ένδεια

Του φθινοπωρινού χώρου γίνεται

Ένα βλεμμα, κάποιες ειπωμένες λέξεις.

Ο κάθε άνθρωπος μας αγγίζει βαθιά
Μ’ αυτό που είναι κι όπως είναι,

Στο ξεπεσμένο μεγαλείο του αφανισμού.

*Μετάφραση: Μάρω Παπαδημητρίου. παρμένο από τον τοίχο της Thalassa Mystica στο facebook.

Φωτογραφία Sotiris Lamprou