τον συναντώ κάθε βράδυ
στους μοναχικούς μου περιπάτους
έξω απ’ το κατάστημα παιχνιδιών
της γειτονιάς
να κουνά γελώντας
το κουδούνι του
με τη στολή
του Αϊ Βασίλη

τα παιδιά διασκεδάζουν 
μαζί του 
φωτογραφίζεται
με το πλήθος
ενώ ακούγονται 
χαρούμενα τραγούδια

μονάχα αργά
τις νύχτες του
όταν βγάζει τη στολή
ανοίγει το παράθυρο
κάτι μουρμουρίζει
και -τι παράξενο-
κλαίει