Πάνος Κουτούλιας, Δύο ποιήματα

Απογραφή

Κάθε ξημέρωμα και μια νύχτα τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά,
μια πρωτότυπη παραλογή πάνω σε μανιασμένα μουσικά σχόλια.
Ας γίνει το ας είναι μάρτυρας
να ξεδιαλύνουμε λιγάκι τους σπασμούς των πραγμάτων
προβάροντας αδιάκοπα τα λόγια μας, με σκοπό
να τα ξεχάσουμε γνήσια.
Το φως παρέρχεται με τα χίλια ζόρια,
με μια παρατεταμένη τακτική του αναπνευστικού συστήματος
ενώ ο θάνατος – οριστικό εμπάργκο,
τρίλιζα χωροχρονική
κανονικότατη.
Κάθε ξημέρωμα, ένας απείρως εκτεινόμενος
καταυλισμός τεφροδόχων.


*


Ακριβές (το)


Αυτό το διάφραγμα δεν είναι να στηρίζεσαι·
θολή γκραβούρα
μιας πάλαι ποτέ υπακοής,
μιας υπό αμφισβήτηση υπηκοότητας.
Ασκεί τον τουρισμό του
στα τεθωρακισμένα μου·
το κρεμασμένο ξίφος των παππούδων
στο σαλόνι,
κιτρινισμένος χάρτης παλιακός,
που παραγνωρίζει τα σύνορα
και την όψη της χώρας.
Δεν είναι καν ανταγωνιστικό·
απλά υφίσταται εκεί
και στέκει
ως ανιστόρητη ωραιότητα.


*Από τη συλλογή “Προϊστορία για έναν”, Εκδόσεις Υποκείμενο, Ιούνιος 2017.

Leave a comment