Κύριε Hopper*,
Εδώ ας σταθούμε κι ας αντικρίσουμε το σημείο.
Έχετε τις φωτογραφίες, τα έγγραφα, τις καταθέσεις.
Τα χρώματα πιστεύουμε είναι καλά και τα πινέλα το ίδιο.
Έχετε όλο το φόντο με το μέρος σας.
Δεν σας ζητάμε να βγάλετε κάποια απόφαση
ούτε να κάνετε αναπαράσταση.
Σας παρακαλούμε μόνο να μην ξεχάσετε τους 57 νεκρούς.
Μην το εκλάβετε σαν υπόδειξη αυτό.
Απλώς οι ψυχές μας είναι ραγισμένες.
Μας “εμπαίξανε”, λες και όλο αυτό ήταν
μια ζαβολιά, ένα κακός μπελάς.
Γι’ αυτό σας παρακαλούμε, με το οξυγόνο
να μη διστάσετε…
Ό,τι χρειαστείτε, εάλω θα είμαστε
-εδώ είμαστε όλοι.
Αυτή τη φορά τη μοναξιά
δεν θα φοβηθούμε.

*Eduard Hopper, Αμερικανός ζωγράφος, (1882-1967).

**Το ποίημα περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Δεν έχουμε οξυγόνο”, Εκδόσεις Εύμαρος, Αθήνα 2025.