θα επιστρέψω και πάλι στον πίνακα
ακίνητος
και ήρεμος πρέπει
στο δωμάτιο αναμονής
δύο ορόφους κατεβαίνοντας
οδηγώντας τις φλέβες μου
προς πάσα κατεύθυνση
ενός ιωδιούχου ορίζοντα
αναζητώντας το μυστικό πέρασμα
πίσω από τους λόφους
είναι ένα σπίτι, εκεί;
ακολουθώντας τις δύο μικρές
φιγούρες
κατά μήκος της παραλίας
τα βήματά μου
και όσα χάρισα στο κύμα
όσα βρίσκονται πίσω και πέρα
από αυτόν τον τοίχο
η πρόκα που στερεώνει
την καρδιά μου στη θέση της
μακριά από όλα αυτά, μητέρα
ίσαμε το γλυκό της χαμόγελο