Με τη γλώσσα του δρόμους πύρινους
στο σώμα της χάραζε
το δωμάτιο γινόταν σφαγείο
ασταμάτητα έπεφτε
του πάθους κόκκινη βροχή
το δωμάτιο γινόταν πλοίο
κάποια μέρα εκείνος έφυγε
το δωμάτιο κενοτάφιο έγινε
κάθε που γοερά εκείνη έκλαιγε
το δωμάτιο γινόταν εκκλησία