Γιάννης Τόλιας, Δύο ποιήματα

Η αυτοχειρία μιας ανάμνησης

Πόσο να αντέξουμε

Τόσα χρόνια πέρασαν από μέσα μας
κι ακόμα υποφέρουμε.

Είπε εκείνη η εύθραυστη ανάμνηση

Και αρπάζοντας από τα χέρια μου
το περίστροφο της νοσταλγίας
τίναξε τις εικόνες της στον αέρα.

*

Παράδοξο

Εμπειροτέχνης γραφιάς

Ένας απλός
εκτροφέας
των στίχων

Όμως υπάρχουν στιγμές
που τον μεταμορφώνουν
σε αιμοσταγή δυνάστη

Που σβήνει τη δίψα του
μεθώντας ηδονικά
Με το αίμα των λέξεων.

*Από τη συλλογή “Ονειροκτόνο φως”, Πάτρα 2023.

Leave a comment