Το παιδί, από τα παιχνίδια του, διάλεξε μια βάρκα πήλινη
για να την αποθέσουν πλάι στον νεκρό.
Θα κυλήσει ο Νείλος μέχρι εκείνη την καρδιά;

Άλλοτε κοίταζα επί ώρες αυτά τα πορθμεία των μνημάτων
όμοια με το κέρας της σελήνης.
Σήμερα δεν πιστεύω πως η ψυχή τα χρησιμοποιεί, ούτε αυτά,
ούτε κανένα βάλσαμο, ούτε κανένα χάρτη του Άδη.

Αν όμως η τρυφερή εφεύρεση ενός παιδιού
έβγαινε απ’ τον κόσμο μας,
Θα συναντούσε αυτόν που τίποτα δεν τον συναντάει;

Ή είναι για παρηγοριά δική μας σ’ αυτή την όχθη;

*Το ποίημα ανήκει στο ποιητικό βιβλίο Leçons (πρώτη δημοσίευση το 1969). Περιλαμβάνεται σε μια πρώτη συγκεντρωτική έκδοση. Έιναι η έκδοση που κυκλοφόρησε από τον Gutenberg, σε μετάφραση Θανάση Χατζόπουλου.