I.
 
Εγώ ο Γνώστης Αναγνώστης
από τη βαθιά ελληνική επαρχία
εξουσία πατριαρχίας
στην υγρασία της Λουϊζιάνα
με εξόρισε
–αν η προφορά μου μουσκεύει
το λ το ζ και το αλphα
τώρα γνωρίζετε το λόγο
του νότου οι υγρότοποι με διαποτίζουν
Εγώ ο φυγάς του εβδομήντα
εργάτης παράνομος κατέληξα
στολή σερβιτόρου τη
φτώχια μου μασκαρεύει
φτύνω όλους όσους που ως
«αποδημητικό πουλί»
με τραγουδάνε
την ιστορία μου εξαλείφουν
Ο τσιγαρισμένος από χιλιάδες opa!
σε λικνίσματα φλόγας σαγανάκι flambé
αντανακλάται η εικόνα μου
αδύνατον πλέον να με αναγνωρίσω
βέρος Ελληνοαμερικανός βαφτίστηκα
Εγώ ο βιοπαλαιστής με παπιγιόν
Άκη Πάνου άσμα ασπάστηκα
μακριά απ’ τη μιζέρια
γονάτισα, ορκίστηκα
Εγώ ο αριστερός
από την υπόσχεση του just do it
φανταστείτε αρπάχτηκα
Αμερικανικού ονείρου
πορεία προς τη νίκη
η εξάντληση ματώνει το κάτω χείλος
μόνιμα μελανιασμένος μελαψός
Εγώ ο μειωμένος
άρωμα μνήμης αιώνιο
μια Nancy από το Τέξας
στη σέλα ενός country two step
με ταξίδεψε
«you got a friend in me»
ο Randy Newman τραγούδησε
σιγοντάραμε υπόσχεση κι εμείς
Εγώ που mi corazón
έμαθα αγάπη να ψιθυρίζω
οι ταυτίσεις με το άλλο
ζωή μου δώρισαν
σε πληθυντικούς γλώσσας κατοικώ
στα αγγλικά μου βγαίνει η ψυχή
δοκίμια να συντάσσω
μα κι όπως τώρα
καλή ώρα
πολιτικές ενστάσεις
στη μητρική γλώσσα  
μεταφέρω
 
II.
 
Εγώ λοιπόν είμαι αυτός
που γραφεία μακρινά και απόμακρα
διασπορά τώρα με αποκαλούνε
να συσφίξουν τις σχέσεις μου
με παραδόσεις που αλίμονο με εκδίωξαν
αποσκοπούν
σε κουστούμι ενικού ταυτότητας
απαιτούν να με χωρέσουν
πόσο στενόχωρο, πόσο στενόχωρο…
Εγώ αντ’ αυτού
πρακτική αντίστασης έχω κατά νου
τις μεζούρες μου ξεδιπλώνω
την διαsπorική μου φορεσιά
κόβω σε άλλα μέτρα
γνώση που από κάτι τυπάδες φίνους
διανοητές από τη σχολή
του Birmingham
απέκτησα
τα δύσκολα βράδια
με τις σελίδες τους μεθώ
φίλους τους θεωρώ
Εγώ από τα bayou της Λουϊζιάνα
αυτήν την τεχνική διακαώς επιθυμώ
να σας εξηγήσω
ραπτική εαυτού
την ονομάζω
–κάτι που κι άλλοι φίλοι έχουν εξασκήσει
Με βελονιές
εδώ και χρόνια τώρα
μορφή αποδίδω
στο μεταξύ που με ορίζει
ράμματα διαφοrάς
με επιμέλεια φροντίζω
στο σώμα και την ψυχή
χαρές και οδύνες
ραφές διασταυρώνουν
παλίμψηστο ιστορίας
υφαίνουν
Εγώ ο Γνώστης Αναγνώστης
από τη βαθιά ελληνική επαρχία
και τις υγρασίες του νότου
διαπλασμένος
μαρτυρία εαυτού να συρράψω κατάφερα
ενάντια σε θύελλες εξουσίας
αναγνώριση διεκδικώ
φωνή αντιτείνω
φωνήεντα και σύμφωνα μουσκεμένα
φορεμένα κατάσαρκα
κυρτός μεν μα ευχαριστημένος
στις γειτονιές του κόσμου
τα ταξιδεύω
με άλλων ανθρώπων
προφορές σαν σμίγουν
πολυφωνίας
συλλογική ανυπακοή
–ω υπέροχη προοπτική!
αρθρώνουν.
 
*Ο Γιώργος Αναγνώστου (Ορεστιάδα 1960) διδάσκει στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Οχάιο. Στον ποιητικό χώρο έχει δημοσιεύσει δύο συλλογές, Διασπορικές Διαδρομές (Απόπειρα 2012, http://apopeirates.blogspot.com/2012/04/blog-post_20.html) και Γλώσσες Χ Επαφής, Επιστολές εξ Αμερικής (Ενδυμίων 2016,  
http://endymionpublic.blogspot.com/2016/07/blog-post.html). Ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Θράκα, Bibliotheque, (δε)κατα, To Koskino, Λεύγα, Στάχτες, Transnational Literature, κ.α.). Διατηρεί την ιστοσελίδα Διασπορική Σκοπιά (https://diasporic-skopia.blogspot.com/).