Στις τσέπες της ζωής του
Η καρδιά του χόρτα τρυφερά
Αλλαξοπίστησες ώρες επιπλέον
Ιωδιούχο ποτάσσας καθολικής
Το στρατόπεδο πίσω
Ιστορία αδέξιων αληθειών
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε
Οι γυναίκες βιζαβί
Πίκρα των ιδεών
Που στιγματίζουν το μοναδικό τέλος του ανθρώπου
Άσε με να σκεφτώ αναγνώστη τη μοίρα του
Ευτυχία δικιά σου βεβαιώνουν ποιος κλουβί δικό σου από κάγκελα τα
Σ’ ένα λαγούμι γαιάνθρακα
Στοχεύουν στις ιδιοκτησίες στενοχώραφων
Απογοητεύσεις θα εμποδίζατε ένα όνειρο γαλήνιο
Να ζει μ΄’ίσα σ’ ένα ακάματο χαμόγελο
Που το επικαλούνται σε ώρες μωρουδίστικες
Προς τι οι άυλοι ανατροπές
Να είναι καρνέ τσέπης
Που προστίθενται ακαταπαύστως
Για μια θρησκεία παρηγορητική
Όπως η ηθική του Χριστού
Εγωιστικό βασίλειο
Στο μουσείο του Λούβρου
Δρόμοι όταν γεράσω
Κουραστικολι όπωςένας σκύλος
Το καθημερινό μου βιβλίο καλό ανθρωπάκι
Στα μεγάλα βουλεβάρτα
Μακριά απ’ το Παρίσι
Θα είναι ο κόσμος λάθος επιτυχία
Ο Κάρολος Φλοκέ τα μάτια πεισματικά κλειστά
Μύγα η ομπρέλα παιδί
Και οι δικές σας σκέψεις
Είναι φλυαρίες καθημερινές αθλιότητες
Που χαμογελούν σε μανιακούς
Που αγαπάμε ευτυχία θράσος
Περί στομαχικού πόνου
Η πτήση των εφήμερων αεροπλάνο
Οδηγεί το όνειρο της υπομονής W.C.
Αγαπώ τους πιστούς της Σκηνής της κιβωτού
Που βουτούν σ’ ένα κύμα

*Από το βιβλίο “Φράνσις Πικάμπια – Μοναδικός ευνούχος”, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2018. Μετάφραση: Ανδρέας Νεοφυτίδης.