Εξαιτίας σου Γκλεν Γκουλντ
γράφουμε νότες πάνω στους
τοίχους των σχολείων πάνω σε
όποιον καθαρό τοίχο βρούμε
με κιμωλίες με κηρομπογιές
με μαρκαδόρους με σπρέι -ίσως
οι μελλοντικοί άνθρωποι
αναρωτηθούν με το επίρρημα πώς
το ερωτηματικό μόριο γιατί που
εισάγει ευθεία ή πλάγια ερώτηση ίσως
στο μέλλον θεωρηθούμε προϊστορικές
αρχαιότητες ίσως μεταφερθεί δηλαδή
το μακρινό παρελθόν στο σήμερα
είναι τα πράγματα καμωμένα για
ν’ αλλάζουν κι η λέξη ίδιο συγκρίνει
πράγματα μόνο στον ίδιο χρόνο
όχι οποτεδήποτε αυτό είναι το σωστό-
εσύ Γκλεν Γκουλντ μας έμαθες
ν’ ακούμε τους υπέρηχους που
αντιλαμβάνονται οι νυχτερίδες και
τα σκαθάρια οι νυχτοπεταλούδες
και τα νευρόπτερα
εσύ μας όξυνες την ακοή χαρίζοντάς
μας όλων των μεγεθών τις ξύστρες
εσύ με τους υπέρηχους μας έκανες
καθαρισμό προσώπου ξοδεύοντας
λίγα λεφτά ή και καθόλου
εξαιτίας σου μάθαμε ν’ ακούμε τον
ήχο μιας βλεφαρίδας που πέφτει
μιας τρίχας από τα φρύδια ή μιας
κλωστής ή ενός φθινοπωρινού φύλλου
πριν πέσει πάνω στα άλλα φύλλα στο
χώμα ή της πυκνής ομίχλης
ή την ομιλία κάποιου σε άλλη χώρα
ή τον ήχο των καυτών δακρύων όταν
κυλούν πάνω στα μάγουλα εξαιτίας
σου ακούμε το λυθρίνι την ώρα που
κολυμπά ή τον ήχο των ωαρίων που
πέφτουν από τις σάλπιγγες μέσα στη
μήτρα κι άλλα πάρα πολλά κι ακόμα μας
έμαθες πώς να θυμόμαστε
να ξεχωρίζουμε τη χρεία από το
αχρείαστο εσύ που προτίμησες τη
διέγερση αντί την ηρεμία τον αντίλογο
αντί τον λόγο
έβαλες φωτιά σε όλα τα δάση του Καναδά
το παίξιμό σου ήταν ο αναπτήρας σου
και τώρα λατρεύεσαι σαν ένας μικρός θεός
μιας θρησκείας που ζει ταυτόχρονα την
ακμή και την παρακμή της

*Από τη συλλογή “Γκλεν Γκουλντ”, Εκδόσεις Φαρφουλάς, 2024.