ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΡΘΙΑ
[10.02.19909]

Εδώ και πόσο καιρό υπάρχω στο χρόνο;
Μόνο τόσα χρόνια; Αδύνατον
Πόσες χρονολογίες έχουν σημαδέψει τον κορμί μου.
Αμέτρητες…
Αλλιώς προς τι όλη αυτή η έκφραση
Η αίσθηση του μη προβλέψιμου. Σωματίδια που εκρήγνυνται
Σίγουρα δεν ήξερα, όπως ξέρω τώρα ν’ αναγνωρίζω
Χρειάστηκε να νιώσω πολλά
Ν΄ αποκτήσω όπλα, για να σταθώ όρθια.

*

ΑΝΟΙΓΜΑ Ι
[12.08.1988]

Θέλω
Να αποβάλω κάθε σύνδρομο
Κάθε εμφάνιση που δεν με αντιπροσωπεύει
Κάθε εναπομείναντα δεσμό με το μισητό παρελθόν

Θέλω
Παλάμη γυμνή και πράσινη
Κληρονομιά που καλλιέργησα
Θέλω να συνοψίσω σε ένα μόνο
Όλα τα όνειρα που γέννησε η φαντασία μου.

*

ΕΝΑ ΠΡΟΤΡΕΤΟ
[1988]

Ένα πορτρέτο,
Ένας καθρέφτης.
Ένα πρόσωπο
Άλλο πρόσωπο.
Πόσες όψεις της εαυτής μέσα στην ίδια εαυτή;

*

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΣΣΑ
[1985]

Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιέται το σύμπαν, είμαι ένα αναπόσπαστο άτομο
Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιούνται τα πάντα, είμαι μια οντότητα
Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιέται ο έρωτας, είμαι η αγαπημένη
Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιέται η αρμονία, είμαι η ισορροπία
Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιέται ο ήχος, είμαι η μουσική
Ως προς το φωτεινό σημείο όπου γεννιέται η θερμότητα, είμαι η ζωή

*

ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΜΠΛΟΥΖ
[17.02.1990]

Γη γαλάζια
Ουρανός σκοτεινός
Φαντάσματα διασχίζουν τους δρόμους
Όπως κι εγώ, άλλο ένα φάντασμα γυμνό
Που πήρε να περπατά

Πιο ψάχνω;
Σε ποιο σώμα θέλω να βρεθώ;
Σε ποιο κρεβάτι θα ξεκουραστεί το ανήσυχο μου πνεύμα;
Στις νότες του ήλιου και στον ρυθμό των μπλουζ

Σε παρελθόντα γαλήνια
Σε μέλλοντα σφραγισμένο
Σε μανιασμένη σιωπή

*

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ

Οι μοιραίες περιστάσεις
Δεν είναι πάντοτε μοιραίες
Προκύπτουν μοιραία όπως μοιραία προέκυπταν
Μες στους δαίδαλους της ζωής
Οι μοιραίες περιστάσεις
Δεν είναι πάντοτε μοιραίες
Μέσα μας

*Τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Τεφλόν, τεύχος 33, Καλοκαίρι-Φθινόπωρο 2025. Μετάφραση: Σπύρος Πρατίλας.