Ατενίζοντας εξήντα ένα χρόνια.
Ήρθα, είδα και εντός ολίγου αναχωρώ.
Η ζωή θα είχε μόνο ομορφιές!
Ως και αυτή η επίπονη προσπάθεια ανευρέσεως πόρων,
σε ομορφιά θα απέληγε, εάν το μάταιο τους ανθρώπους
δεν ξελόγιαζε, όταν το γενετήσιο αγκάλιασμα οι άνθρωποι σε θάνατο καταδίκασαν.
Από της ζωής τις έκπαγλες πληρότητες που ως ανάξιες λοιδωρούνται,
το γενετήσιο αγκάλιασμα περισσότερο από όλες της ζωής τις καλλονές,
εχέγγυο ζωής τον θάνατο να λησμονείς!
Ψευδαίσθηση αδιάψευστη ζωής αενάου! 
Ατενίζοντας εξήντα ένα χρόνια,
η επιθυμία του γενετήσιου αγκαλιάσματος με κρατά να μην βουλιάζω!
Αφού οι άνθρωποι το απαγορεύουν,
ονειρευτής θα τ’ αγκαλιάζω!