Διελεύσεις ομιχλών
 
Η προσμονή μου
Για την απόσταση
Την έλλειψη της θέσης
Της ανεπάρκειας
Και της ντροπής
Της ελαχιστοποίησης της σκέψης
Η προσμονή
Πάντα στη ροή της φύσης
Είναι προσωρινή
Κι αιώνια.
 
*
 
Το σεντόνι
 
Στην απούσα λήθη
Βροχή απαστράπτουσα
Στους ήρεμους λαιμούς των κύκνων
Ομοίωμα υστερίας
Εκτυλίσσεται στο παρασκήνιο
Το βάθος της μνείας
Ομοίωμα υπνηλίας
Αναδημιουργείται η σιωπή
Μεταξύ χλωμών προσώπων
Με ιπτάμενες πάγιες θέσεις
Που ανανεώνουν
Το άγχος του αποχωρισμού
Χωρίς να ενώνουν τους λαιμούς τους.
 
*Από τη συλλογή “Μετα-ελεγείες” (ψηφιακή έκδοση, Εξιτήριον, 2025).