“Χάραμα”
κάποια μέρα 
που το φως της ορίζει 
τα βήματα 
παράλληλες και τεμνόμενες 
προσδοκίες 
επιθυμώ 
να έρθεις 
με την καρδιά του ανέμου 
από μέρη θερμά 
να στροβιλίζεις
τη μορφή σου ολόγυρα 
ανέγγιχτη και άφωνη 
ουτοπία
κι εγώ 
σιωπηλά 
να κλέβω την ανάσα σου.

“Σούρουπο”
κάποια νύχτα
που χάνονται τα μονοπάτια 
σκούρα και στενά περάσματα 
προσδοκώ 
να διαβείς την πόρτα 
με τα ακροδάχτυλα
να ψηλαφήσεις
τα καρφιά μου
άφατος πόνος στα βλέφαρα 
να ραντίζεις δροσιά 
από την χώρα του ποτέ 
κι εγώ 
πάλι 
να σε επιθυμώ.

“Κατακλείδα”
να προσδοκώ 
να επιθυμώ
καθώς ποτέ.