Η θέση απέναντι μου είναι άδεια
Είμαι άνετος
Έρχεσαι και κάθεσαι
Σε κοιτάζω
Με κοιτάζεις
Διακρίνω ένα χαμόγελο μέσα από τη μάσκα σου
Χαμογελάω κι εγώ
Κοιταζόμαστε για ώρα
Σηκώνεσαι να κατέβεις
Κατεβαίνω κι εγώ εδώ
Ο δρόμος άδειος και προχωράμε στην ίδια κατεύθυνση
Με κοιτάς πάλι
Με άγχος
Βγάζεις τα κλειδιά σου και τα κρατάς στο χέρι σου
Επιταχύνεις και χάνεσαι σε μια πυλωτή
Συνεχίζω τον δρόμο μου
Στεναχωριέμαι για εμένα
Φοβάμαι για εσένα.