ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς αναχώρησα.
Πρέπει να πάνε κοντά δυο χρόνια τώρα.
Θυμάμαι άφησα στην κόρη μου τη Σάντρα ένα
γράμμα:
«Mοναχός ξεκίνησα ή βρέθηκα εδώ
στις έρημες κοιλάδες και στα βουνά των κυνηγών
μακριά από Εκεί, μακριά από πολιτισμό
ήρθα να μαθητεύσω στη Σελήνη
και στον Κόσμο τον Παλιό
δραπέτευσα ή με διώξανε, δεν έχει σημασία
ούτε καν ξέρω αν είναι αυτή εδώ η ίδια η
μαθητεία
μονάχα ότι ζω, πυξίδα και πηγαίνω προς τη
θάλασσα του Βορρά
ελπίζοντας να συναντήσω την τύχη ή την ατυχία
μου
ίσως ελπίζω όχι με τούτη τη φορά
Ο λόγος δεν ήτανε σπουδαίος, ένα τάμα σε
κάποια δύσκολη στιγμή που ήμουν ευάλωτος
ίσως και όχι
ίσως αυτή ήταν η δικαιολογία μου
νομίζω πως δεν έχει πολλή σημασία
πηγαίνω αλήθεια προς τη θάλασσα του Βορρά
Αλλά ούτε κι αυτό έχει σημασία
ίσως ήτανε καλύτερη ιδέα από άλλες μου παλιές
όπως να ανοίξω μοναστήρι στο Τσερνόμπιλ ή
να σπουδάσω ναυτικός μηχανικός και να χτίσω
έναν Φάρο να κατοικήσω ή
να σπουδάσω χημικός μηχανικός και να
καθαρίσω τον Νείλο ή
να περπατάω συνεχώς μέχρι να πεθάνω, όπως
είπα και στο τάμα, ή
να ανατιναχτώ ακούσια μέσα στο νερό
χωρίς κανείς να το προσέξει
Έχει μήνες που έχω κατασκηνώσει σε μια σπηλιά
κάπου στον δρόμο για τον Βορρά
και σε ένα παλιό εγκαταλειμένο καταφύγιο
ανταρτών από τον εμφύλιο κάπου πιο νότια κι
έτσι πηγαινοέρχομαι στους δυο πόλους τακτικά
μέχρι να πάρω την απόφαση να αναχωρήσω για
τα καλά.
Έχω βρει ημερολόγια στο καταφύγιο, δεν
πρόκειται ποτέ να τα διαβάσω. Είμαι εγωιστής.
Έχω τόσες συνεκδοχές της πραγματικότητας και
του παραλογισμού όσες μπορώ να αντέξω.
Έχω κι ένα σκύλο, το Αστέρι, που τον έχω βρει
αλλά χάνεται συχνά, κάποτε θα συμφιλιωθούμε.
Πριν φύγω ήμουνα ενεργός πολίτης
κοινώς ένα τίποτα
έκανα την επανάστασή μου στις ώρες που
συνιστούσε η κοινωνία μου δηλαδή στη νιότη
μου και ψήφιζα τακτικά, έκανα και αποχή, έριξα
και άκυρα, συνέχισα την επανάστασή μου σιωπηλά
μέχρι που ενσωματώθηκε άρτια στο σύστημα.
Δεν παντρεύτηκα ποτέ και έχω μια κόρη, που δεν
είναι κόρη μου, είναι ένα αξιολάτρευτο πλάσμα
που βρήκαμε να περιφέρεται μόνο του στη
γειτονιά και το υιοθετήσαμε από κοινού όλοι
στην κοινότητα
κάποτε θα την ξαναδώ, θα έρθει νομίζω προς τα
’δώ
ή θα επιστρέψω
όλοι μας πάντα κάπου, κάπως επιστρέφουμε ή
μας επιστρέφουν».

ΤΕΛΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

*”Ο δρόμος για τη θάλασσα του Βορρά”, Εκδόσεις-Βιβλιοπωλείο Ο Μωβ Σκίουρος, Δεκέμβρη 2023.