Όλα αυτά τα προϊόντα μπροστά σου είναι η μόνη βροχή που
θυμάσαι, στάχυα που κουνάει ο άνεμος, τιράντες κυρίων που
διαβάζουν, κοφτές ματιές αντιζήλων, ταξί που αργούν να έρθουν,
κανένα λυπημένο κορίτσι στην χαρά των φημισμένων και μεγάλων,
φεύγεις με το ίδιο βιβλίο που πήγες, ο έρωτάς σου είναι κάτι άλλο,
βιτρίνες που δεν προσέχεις, λένε την ιστορία τους, προσέχεις τις
σόλες σου σβήνεις ένα τσιγάρο, το σημείο παραμένει, προσέχεις
τον τελευταίο περαστικό στο βάθος, μετά αλλάζεις δρόμο,
καταναλώνεις τόση ώρα για να βρεις ένα μέρος που δεν ήταν τελικά
εδώ, ένα κομμάτι στο πιάνο, θυμάσαι ένα φως πριν τριάντα χρόνια,
ένα κουδούνι που χτύπησες και κάτι που δεν θα έκανες ποτέ αν
ήσουνα αλλού, και πρέπει να πας αλλού σκέφτεσαι, ήτανε χάλια
απόψε, πρέπει να πας αλλού σκέφτεσαι, αλλάζεις δρόμο, κοιτάς
γύρω σου, στολίζεις την πόλη με τις ίδιες λέξεις, τι θέλεις να πεις,
προχωράς, προχώρα ανόητη που ποτέ δεν καταλαβαίνεις, τώρα
πολυσύχναστη νύχτα, ίδια ρουτίνα, όλοι διαφέρουνε, κανένας δεν
διαφέρει, κάθε τι σε τραβάει να το προσέξεις, το αποφεύγεις, θυμάσαι
εκείνο τον δρόμο που ήταν, και δεν γυρίζεις πίσω, δεν γυρίζεις πίσω,
θυμάσαι τώρα, ήταν μπροστά.