ΑΝΑΓΚΗ
Αγκάλιασε
τον πόνο και την θλίψη και την αγωνία.
πιάσ’ τη ζωή και ξεφλούδισ’ την
πέτα στολίδια και καυχήματα.
Την ομορφιά της παραμέρισε
επικεντρώσου στην ασκήμια
όσα το βλέμμα κι η ψυχή αποστρέφονται
με ειλικρίνεια πόθησέ τα.
Συμφιλιώσου με την οργή
και τις αμέτρητες απώλειες.
Την πνιγηρή λαχτάρα για ευτυχία περιφρόνησε.
*
ΕΞΟΔΟΣ
Θα ξυπνήσεις ένα πρωινό και θ’ ανασάνεις
ήχους από βλέμματα αγαπημένα.
Θα ξαναβγείς στην πόλη.
Ποτέ δεν έλειψα, θα πεις, από τις άδειες
λεωφόρους τα ηλιοβασιλέματα επάνω
σε ταράτσες όλο σίδερο
πετρέλαιο και μπετόν.
Από ‘κει πάνω κοίταζες τον κόσμο
που περιμένει πάλι να σε πιει
σε διψασμένο όνειρο.
*Από τη συλλογή “Γιούνικ”, Εκδόσεις Θράκα, 2023.

ΑΝΑΓΚΗ
Αγκάλιασε
τον πόνο και την θλίψη και την αγωνία.
πιάσ’ τη ζωή και ξεφλούδισ’ την
πέτα στολίδια και καυχήματα.
Την ομορφιά της παραμέρισε
επικεντρώσου στην ασκήμια
όσα το βλέμμα κι η ψυχή αποστρέφονται
με ειλικρίνεια πόθησέ τα.
Συμφιλιώσου με την οργή
και τις αμέτρητες απώλειες.
Την πνιγηρή λαχτάρα για ευτυχία περιφρόνησε.
Να ποθησω τις σφαγες, τους βιασμους μεταξυ των ανθρωπων, τα αποτροπαια βασανιστηρια του μεσαιωνα, τα πολιτισμενα εγκληματα του αουσβιτς, και ολων την στρατοπεδων συγκεντρωσης, των γκουλαγκ, της χιροσιμα, και του ναγκασακι, τις εξαθλιωσεις των ανθρωπων τις κακοποιησεις, τους πολεμους, τις γενοκτονιες που μεχρι σημερα συνεχιζονται, την διαχρονικη αδικια διοτι αυτα αποστρεφεται το βλεμμα και η ψυχη μου.
Ξανα επικληση θα κανω, οπως με τους στιχους ποιητριας,,,,,,,,,,,, Βιλχελμ Ραιχ σηκω απο τον ταφο. Η συγκινησιακη πανουκλα πνιγει!!!!!