There are poems
that are never written,
that simply mover across
the mind
like skywriting
on a still day:
slowly the first word
drifts west,
the last letters dissolve
on the tongue,
and what is left
is the pure blue
of insight, without cloud
or comfort.

Υπάρχουν ποιήματα
που δεν γράφονται ποτέ,
που απλά μετακινούνται
στο μυαλό
σαν να γράφουν στον ουρανό
σε μια ήρεμη μέρα:
σιγά-σιγά η πρώτη λέξη
ταξιδεύει δυτικά,
τα τελευταία γράμματα διαλύονται
στη γλώσσα,
και ό,τι έχει απομείνει
είναι το καθαρό μπλε
της διορατικότητας, χωρίς νέφη
ή άνεση.

*Απόδοση: Δημήτρης Τρωαδίτης.