Κατερίνα Ζησάκη, από το ““χωρίς εαυτό”
ΙΧ
Desire itself is m movement
Not in itself desirable
T.S. ELLIOT, Burnt Norton
ακούμε την καμπάνα της παραίτησης
ο θάνατος σημαίνει τρεις φορές θάνατο
αν τον γράψεις: κ α μ ί α
η λογική ολόκληρη θα φέρει τέλος
το σκίρτημα είναι υπόθεση στήθους
αν θέλουμε έχει καλώς
αν δεν θέλουμε πάλι έχει
η ασήμαντη διαφύλαξη της ανάμνησής μας
μάλλον οστεοφυλάκιο μέρα μου νεκροφόρα *
στο παρελθόν τρία μικρά παιδάκια
από τρία ψηλά βραχάκια έπεσαν κι έσπασαν
ακούμε το μονόλογο του μύθου
πώς πάει
παρ’ όλα αυτά απέραντη η θάλασσα
αν σου πετύχει βράχος με ορίζοντα
θέλω τη γραμμή που διαχωρίζει και ενώνει
ανεκπλήρωτα τόσο
που με μισώ
αισθάνομαι έναν κόσμο
πέρα απ’ το αλφάβητο
*
Χ
είρων
η απόστολος
ανοίγοντας πέρα-σαν τείχος ψηλό
παρα-χωρώντας όραση δωμάτιο
να σε υπάρξω
ξένο
*Από το ομώνυμο τραγούδι του συγκροτήματος Γενιά του Χάους.
**Από τη συλλογή “χωρίς εαυτό”, Εκδόσεις έρμα, Μάρτιος 2022.
