Σχεδιάζω έτσι
αυτό το ποίημα
ώστε οι επισκέπτες
να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα

κάθε στίχος με δική του
έξοδο
και κάθε νόημα ολοκληρώνεται
χωρίς να περνά
απ΄ τον προθάλαμο

προκατασκευασμένες παρομοιώσεις
και συμβολισμοί
τυποποιημένες λέξεις
όλα προσαρμοσμένα
σ’ ένα σύγχρονο τρόπο ζωής

έτσι που οι αναγνώστες
να μπορούν να φύγουν
τούτη τη στιγμή
απαρατήρητοι
χωρίς να ενοχλήσουν
τις προθέσεις
του συγγραφέα

*

Τόσα χρόνια ζώντας
στη φυλακή
της ελευθερίας μου

*

Και σείς
ρήματα χρόνου παρατατικού
τι εννοούσατε;

*

Ονειρεύομαι έναν κόσμο
κατ’ εικόνα και ομοίωση
αυτού του ποιήματος
όπου όλα επιτρέπονται

*

Στίχοι όχι για μελοποίηση
Ούτε για απαγγελία
ούτε καν για χαμηλόφωνη ανάγνωση
μόνο για εσωτερική αποστήθιση
σαν μια επιτομή την σύγχρονης αμηχανίας
Σαν μονό τον πρωινή γυμναστική
Κι άσκηση μοναξιάς

*Από τη συλλογή “Ενικού αριθμού”, Αθήνα 1985. Συλλογή εκτός εμπορίου.