ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ

Έριχνα το κέρμα ευλαβικά
στις μύτες σηκωμένη και κατέβαζα με φόρα
το κουλό χέρι της δόξας

έπειτα περίμενα
καθηλωμένη
στη λιμνούλα
της σκιάς μου

είχα δει κάποτε τον σιδερένιο χείμαρρο
να ρέει χωρίς προειδοποίηση
μες στις παλάμες του τυχαίου.

*

ΘΕΟΣΤΑΛΤΗ ΕΚΛΑΜΨΗ

Μ’ όλη τη φωταψία
δεν είδα φως
που να μη μου το κάψει
αύριο ο ήλιος.

*

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Η λογική και τα λογιστικά
το αχανές κι απερινόητο
τα ίχνη του ανείπωτου
οι θυρίδες της εξουσίας
η αλήθεια ως έκθεμα
και τα ραφεία τεχνασμάτων.
Ανάμεσά τους, πόλεις και ποτάμια.

• ΠΟΕΖΙΑ Η ΑΝΩΦΕΛΗΣ

Πιο κατηφορική από το μάτι
Πιο ερειπιώδης απ’ το δάκρυ
Η ποίηση είναι εικονολάτρισσα και λογοφοβική.
Αποφλοιώνει το κρεμμύδι ώς το βαθύ του μέλλον
Τις Κυκλάδες.
Μια καίρια μαχαιριά
Κι η λάμψη τρέχει στη σκληρή θαλάσσια ράχη.

*

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΙ ΕΝΑ ΠΟΥΛΙ

Όταν με βλέπετε έτσι
νά ’χω
μάτια και χέρια ανοιχτά
σαν τον Χριστό πάνω απ΄το Ρίο
μόνο ένα πράγμα
μη με ρωτήσετε
“Τι κάνει η μάνα σου”

*Από τη συλλογή “Η ρήξη – δενδρίτες και άλλα ποιήματα”, Εκδόσεις Περισπωμένη, Ιούλιος 2023.