ΑΣΠΡΟ ΦΩΣ

Φωνές έπεφταν
ψίχουλα
στο βρεγμένο χώμα

μη ορατή περιοχή
πίστη διέσχιζε τη νύχτα

εκεί που σταματούσε η σιγή
το σώμα σου ανέτεμνε την αδυναμία

σαν ηλικία
σαν εποχή
που μας αρνήθηκε.

*

ΑΝΕΜΟΣ

Κρέμομαι από φωνές
ο δρόμος αδειάζει
ανεβοκατεβαίνω σιωπηρά
μια πρώιμη νεανική ηλικία
διάδρομοι, είσοδοι
σπασμένες λάμπες αγρυπνούν
απόψε δεν σκέφτομαι τη θαυμαστή ουτοπία
το παράφωνο όργανο
το σπίτι που μονολογεί.

Η νύχτα ζεστή,
υποβρύχιο φως
πάνω στο φόρεμά σου

*

ΘΕΡΕΤΡΟ

Ίχνη του χρόνου
ερειπωμένα αξιοθέατα
ακτίνες απογεύματος
γλιστρούν μυστικά.

Το φως δημιουργεί
αποχρώσεις
μία συνάντηση
πεσμένες αποσκευές.

Κωμόπολη
ρόδα μεταλλική
κυλάει
και φέγγει
μέσα στην πράσινη νύχτα.

*Από τη συλλογή “Τηλεφωνικός θάλαμος”, Εκδόσεις Εκάτη, Αθήνα 2024.