ένα έτσι, ο θάνατος ξύνει τους ανθρώπους

ο θάνατος ξύνει τους ανθρώπους
σε αγγελούδια

κουτσαίνει όποιος αρνείται να χορέψει

δεν μπορείς να πληγώσεις την φύση
μπορείς ίσως να της ξύσεις την πλάτη

σε πληρώνει με παρελθόν
εξαργυρώνει μέλλον

κίτρινα φώτα ψιλόβροχο
προβάρεις την εξαφάνισή σου

κίτρινα φώτα ψιλόβροχο
προσποιείσαι πως έχεις χαθεί

αποσιωπητικά
δειλό σήμα κινδύνου

ώρες ατέλειωτες ακρόασης
μια ολόκληρη ζωή
μέχρι να γίνει αυτό που πάντα ήταν
μια ολόκληρη ζωή

στην πόλη συνηθίζω να κοιτάω χαμηλά
τα σκουπίδια με ωθούν να συνεχίσω

δεν είμαστε αμοιβαίες αυτοεπιβεβαιώσεις
ηλίθια ναρκισσιστική ευφορία

μες στο στόμα μου σκατά και τρίχες
το καλό μου πουκάμισο

παλιές πέτρες πλάθουν το φρέσκο ποτάμι

To Koskino