ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Ήρθες σε πανί λευκό
ένα κερί να μου χαρίσεις
όπως εκείνο που ‘φτιαχνες

Αφού τρυγήσαμε το μέλι
βγήκα βρεγμένος απ’ το σινεμά
τη φλόγα έβαλα κάτω από το πέτο

Ας αναβλύζουν οπτικά εφέ στο εξής
Θα βηματίζω αέρινα με τους κομπάρσους

*

Ο ΔΡΟΜΕΑΣ

Με σκελετό ατροφικό
κάτω από μυς εύθραυστους
στη θυελλώδη ξαποσταίνει μεγαλούπολη

Ζευγάρια οι άμαξες αφήνουν στην Ομόνοια
Στέκονται ν’ ανταλλάξουν νύχτα το φιλί
μπροστά στον όρθιο δεσμώτη

Πίνει το βάλσαμο σαν ανοιχτή πληγή
και σε μια γλώσσα ακατονόμαστη αρθρώνει
Έξω απ’ τα φράγματα του ύπνου θέλω να καλπάσω

*

ΑΠΟ ΧΙΛΙΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ

Μου ζήτησες από χίλιους θανάτους να επιλέξω
Στη γη των καλών προθέσεων
με την πυξίδα να δείχνει μονίμως τον βορρά
ξαπλώνω χάμω
Πίσω τραβάω τον κόκορα
Στρέφω την κάννη παράλληλα στον ουρανό
Ο Πολικός Αστέρας κοκκινίζει

Τον θάνατο από αγάπη διάλεξα

*Από τη συλλογή “Νήσος Κίρκη”, Εκδόσεις Δρόμων, 2024.