Η μητέρα μου έλεγε: μ’ αρέσουν οι ίσιοι άνθρωποι.
Εμένα μ΄ αρέσουν οι καμπυλωτοί άνθρωποι,
οι καμπυλωτές ιδέες,
οι καμπυλωτοί δρόμοι,
γιατί ο κόσμος είναι καμπυλωτός
και η γη καμπυλωτή
και η κίνηση είναι καμπυλωτή·
και μ’ αρέσουν οι καμπύλες
και τα καμπυλωτά στήθη
και οι καμπυλωτοί κώλοι,
τα καμπυλωτά συναισθήματα·
η μέθη: είναι καμπυλωτή·
οι λέξεις: καμπυλωτές:
ο έρωτας είναι καμπυλωτός·
η κοιλιά είναι καμπυλωτή!
το διαφορετικό είναι καμπυλωτό.
Εμένα μ΄αρέσουν οι καμπυλωτοί κόσμοι·
η θάλασσα είναι καμπυλωτή,
το τέλος είναι καμπυλωτό,
η χαρά είναι καμπυλωτή,
ο πόνος είναι καμπυλωτός·
τα σταφύλια: καμπυλωτά·
τα πορτοκάλια: καμπυλωτά·
τα χείλη: καμπυλωτά·
και τα όνειρα, καμπυλωτά·
οι παράδεισοι, καμπυλωτοί
(δεν υπάρχουν άλλοι παράδεισοι)·
εμένα μ΄αρέσει η καμπυλωτή αναρχία.
Η μέρα είναι καμπυλωτή
και η νύχτα είναι καμπυλωτή·
η περιπέτεια είναι καμπυλωτή!
Και δεν μ΄ αρέσουν οι ίσιοι άνθρωποι,
ο ίσιος κόσμος,
οι ίσιες ιδέες·
εμένα μ’ αρέσουν τα καμπυλωτά χέρια,
τα καμπυλωτά ποιήματα,
οι καμπυλωτές ώρες:
η παρατήρηση είναι καμπυλωτή
(με την οποία μπορείς να παρατηρείς τις καμπύλες
και να γνωρίσεις τη γη)·
τα καμπυλωτά εργαλεία,
όχι τα μαχαίρια, όχι οι νόμοι:
δεν μ’ αρέσουν οι νόμοι γιατί είναι ίσιοι,
δεν μ’ αρέσουν τα ίσια πράγματα·
οι αναστεναγμοί: καμπυλωτοί·
τα χάδια: καμπυλωτά.
και η υπομονή είναι καμπυλωτή.
το ψωμί είναι καμπυλωτό
ενώ τα σκάγια ίσια.
Δεν μ’ αρέσουν τα ίσια πράγματα
ούτε καν η ίσια γραμμή:
χάνονται
όλες οι ίσιες γραμμές·
δεν μ’ αρέσει ο θάνατος γιατί είναι ίσιος,
είναι το πιο ίσιο πράγμα, το κρυμμένο
πίσω από τα ίσια πράγματα·
ούτε οι ίσιοι δάσκαλοι,
ούτε οι ίσιες δασκάλες:
εμένα μ’ αρέσουν οι καμπυλωτοί δάσκαλοι,
οι καμπυλωτές δασκάλες.
Όχι οι ίσιοι θεοί:
ας μας λυτρώσουν οι καμπυλωτοί θεοί από τους ίσιους θεούς!
Το μπάνιο είναι καμπυλωτό,
η αλήθεια είναι καμπυλωτή.
και δεν αντέχω τις ίσιες αλήθειες.
Το να ζεις είναι καμπυλωτό,
η ποίηση είναι καμπυλωτή,
η καρδιά είναι καμπυλωτή.
Εμένα μ΄ αρέσουν οι καμπυλωτοί άνθρωποι
και τρέχω μακριά από την πανούκλα των ίσιων ανθρώπων.
*Δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Πανοπτικόν”, τεύχος 30, Σεπτέμβριος 2024 (σελ. 73-75). Μετάφραση: Κώστας Δεσποινιάδης.
**Jesus Lizano (1931-2015). Ισπανός αναρχικός ποιητής.

Μα κι η ισιαδα, η ομορφοτερη καμπυλη ειναι! που την καμπυλη αδηριτα, αδηριτη προβαλλει!