Μαρία Σύρρου, Τρία ποιήματα

ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

Τον νήστεψα πολύ τον έρωτα
γιατί πολύ τον πίστεψα.

Αν είναι κάτι ν’ αποστερηθείς, λέω πως
αξία πιο πολύ του δίνεται όταν αποστερείσαι
ό,τι το πιο πολύ αγάπησες.

*

ΤΟ ΦΙΛΙ

Εκείνο το φιλί
το πρώτο μας φιλί
ένας κόσμος ολόκληρος

δικός μου ολόκληρος ο κόσμος·
ο κόσμος μου ολόκληρος δικός σου.

*

ΕΝΤΡΟΠΙΑ

Λιμάνι πιάσαν ηβικό
εδώδιμες χαρές χόρτασαν
-χάδια, δαγκωματιές, φιλήματα-
πάνω στο ιδρωμένο της αυγής χορτάρι·
με άρτια πέσαν τα νυχτέρια τους κατάσαρκα
άρμενα γίναν κι ανοιχτήκαν μεσοπέλαγα
-σ’ αρχέγονα νερά παρασυρθήκαν.

Στα όνειρά μας όλα επιτρέπονται.

*Από τη συλλογή “Έτσι ελάχιστη”, Εκδόσεις Τύρφη, 2024.

Leave a comment