Φοίνικας

Βάλθηκα
να αποτελειώσω την ομορφιά
μιάν ώρα αρχύτερα
έτσι που
να μην μ’ έχει αιχμάλωτο
η νιότη και η αρέσκειά της
κάποτε
είχε μια σίγουρη
στροφή ο κόσμος
κι εγώ
σαν φοίνικας έκλαιγα
με τα δάκρυά μου:
φάρμακο.

*
Ο κόσμος όλος

έχω τον κόσμο όλον εδώ

δέντρα πολλά
και πεδιάδες
στις άκρες των δαχτύλων μου

και όμως αυτός ο κόσμος
είναι ακόμα μισός
αν το χέρι μου
το χέρι σου δεν το κρατάει.

*Από τη συλλογή “Δέκα μήνες αυταρέσκειας”, Εκδόσεις Θράκα, 2024.